ÖLMÜŞÜM BİLE BİLE
Þu baðrýma bastýðým taþlar dile geldide
Dað oldu seslenmedi ölümü bile bile
Kederler isyan etti çilelerim güldüde
Gülmedi güldürmedi gülümü bile bile
Penceremi kapatýp ateþi seyre daldý
Eledimde ömrümü üstünde çer çöp kaldý
Saçlarýma baktým ki kalan günüm azaldý
Gel demedi gelmedi gelimi bile bile
Seherin kýzýllýðý çözülürken þafakta
Gönül yeniden doðar seni sesler ufukta
Duygularým buz tutar hüzün çöker afakta
Ümitsizce kaybetmiþ yolumu bile bile
Anladým ki yüreði kýþýn karýndan sönmüþ
Gözlerini kapayýp bana sýrtýný dönmüþ
Dudaklarý çatlamýþ gül yüzü küle dönmüþ
Çöllerde susuz kalmýþ gölümü bile bile
Atar ahmak yüreðim saatini doldurur
Daðlar almaz sýrtýna insanoðlu kaldýrýr
Bu aþkýn deryasýnda kâsesini doldurur
Sancýlar eþgýn sürer solumu bile bile
Var git uðurlar olsun bari seni yakmasýn
Kapat bütün yollarý seslenmesin bakmasýn
Çektirenler çekermiþ ben çekerim çekmesin
Hepsini göðüslerim zalimi bile bile
Kalender’im görmemiþ diyet saymýþ yanmayý
Kendisine þart koymuþ kelamlarda anmayý
Öðrenmemiþ yüreðim daldan dala konmayý
El sallayýp ýramýþ halimi bile bile
28. 10. 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.