Ayaklarým yerden kesilmiþcesine sana doðru yürüyorum
Avuçlarýmda avuçlarýnýn sýcaklýðýný düþlüyorum
Kendimden taþýyor sana doðru yol alýyorum
Sen kaç kent uzaklaþtýn benden bilmiyorum ama
Ben hep ayný kentte seni soluyorum
Sen biraz ýþýk, biraz gece, biraz hayal
Sen yýllarca yazýp bitiremediðim þiirim
Gerçek olan sensin, sen gönlümde akan selimsin
Deli bir rüzgar gibi yüreðime esip geçtin
Kýrdýn içimdeki duygu çýnarýmýn dallarýný
Ýçimde soluyorsun gözyaþlarým yetmiyor
Gidecek yerim yok, olsa da gidip dönesim yok
Adýmlarýný sen diye atýyorum
Suyu sen diye yudumluyor sen diye içiyorum
Baktýðým yerde seni görüp nefes diye soluyorum
Senden olan her þeyi içime sen diye dolduruyorum
Ben yarimi özledim bilmem ne yapsam
Oturup adýna þiirler yazsam
Eski bir sevgili gibi aný olarak mý býraksam
Seninle konuþabilecek kadar cesur deðil duygularým
Ama senin ruhunu sarsacak kadar derin hissettiklerim
Hayalin yanýmdayken yokluðunda kayboluyorum
Yaþanacak ne varsa ben sadece seninle yaþamak istiyorum...
Sinemperi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.