BABAM NAZIM

Sarý saçlýydý Nazým
Yeþil gözleri vardý
Altýn gibi parlardý
sarý saçlarý rüzgarda savrulurken....
Sevgiyle bakardý insanlara
o yemyeþil gözleri
Felsefesi hep iyilikti,doðruluktu,sevgiydi
aþktý!

Hayatý severdi Nazým
Yaþamayý, gezmeyi,yeni yerler görmeyi
Kalbi heyecandan durmazdý yerinde
gördükçe yenilikleri
Mutluydu herþeye raðmen Nazým
Eli fakirdi belki ama
Gönlü hep zengindi
Karýsý ve üç çocuðuyla
Ýyi kötü yaþar giderdi
Hayatý asla ciddiye almaz
Sorunlara da güler geçerdi

Cývýl cývýldý Nazým
Hayat doluydu
Yaþamayý,yaþatmayý severdi
Kim zor durumda kalmýþsa
Kendinden önce onu düþünür
Elinde ne varsa ona verirdi
Çalýþkandý Nazým
Çalýþmayý çok severdi
Her iþi yüzünün akýyla bitirirdi
Ailesine bakmak için her baba gibi
Her sabah erkenden iþine giderdi

Kalktý gene bir sabah yataðýndan
iþine gitmek için Nazým
Kahvaltý edesi yoktu nedense o gün
Sohbet ederken eþiyle her sabah ki gibi
Küçük kýzý kalktý yanýna geldi
Sanki biliyordu o gün herþey sondu...
Sarýldý sýmsýký boynuna
Dedi: Gitme baba bugün iþe kal burada
Gözleri doldu Nazýmýn biranda
Sýmsýcak sarýlýrken kýzýna
Dedi:Çikolata getireceðim kýzým akþam sana

Ve, Ve çýktý gitti o gün iþine
Dönemedi bir daha Nazým evine
Yolda tuttu kalp krizi
Azrail býrakmadý peþini
Ne doktor ne hastahane
Nazýmý getiremedi geri
O hayat dolu insan yoktu artýk
Gözleri sevgiyle parlayan
Kalbi iyilikle dolu olan Nazým
yoktu artýk..

O dað gibi Nazým,O dað gibi adam
Benim Babamdý !

Duyan aðladý baba sana
Yasýný tuttu tüm dünya

Nazan Yazýcý Kalcý[ /kalin
Sosyal Medyada Paylaşın: