KIBLESİ
Hani gözleri patlak bakan
Sözleri çatýr çatlak olan
Kulaklarýný fýldýr, fýldýr
Saða sola doðru oynatan
Her þeyi duymak isteyen
Oradan oraya dolaþtýran
Ýnanýn hiç sevmem onlarý
Duymazlar aðýzlarýndan çýkaný
Ýnsan bu, standart deðil ki
Tornadan çýkmýþ kalem gibi
Ama benim düþüncem der, sev onu
Bil ki, “yaratan yaratmýþtýr onu”
Ne olursa olsun, kalýbý, huyu
Çok zor gelir iþte, o anlarda
Ýnsan sanki çýkmaz bir sokakta
Bilirim, sevdiðim insandýr
Sevmediðim davranýþlardýr
Bilirim, davranýþlar arýzidir
Asýl olan insanlýktýr, insandýr
Ýnsan soyunursa olumsuzundan
Tertemizdir artýk doðalýndan
Bir elbise giyinir insanlýktan
Kaynaðý hidayettir Allah’tan
Ýçi, dýþý bir olur o anda insan
Mümindir, artýk kýblesi iman
Rabbi adýný koymuþtur katýndan
Adý, anlý þanlý sadece Müslüman
Aramaz artýk, baþka isim, ünvan
Der inancým, adým, þaným Allahtan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.