HER YER KARANLIK

Artýk þiirler terk ediyor benliðimi
Yalnýzlýklar la baþ baþa kaldým
Umutlarýmý yüreðimin zindanýnda
Bir, bir idam ediyorum

Yokluklar varlýklarýn peþinde yitik matem ile
Yalnýzlýðýmla ölümlerin son sefasýnda
Dem deme bakmaz iken hüzün yüklenmiþ Cüssem
Dilimde makber þarkýsý

“Her yer karanlýk
Pür nur o mevki
Maðrip mi yoksa
Makber mi yarab?
Maðrip mi yoksa
Makber mi yarab?
Kabrin çiçekten
Bir türbe olmuþ
Dönmüþ o türbe bir hacleðaha
Maðrip mi yoksa
Makber mi yarab?”

Dökülür hücrelerim matemin derdinden
Bir bayramýn hüznünün düþtüðü yerdeyim
Kahýrlarla kederlerle harmanlanmýþ bedenim

Ne hüzzam eritir kahrýmý nede hicaz
Feryatlarý m içerimde sýra daðlar gibi
Dizilir kelimeler boðazýma
Yutkunurum olmaz kusarým olmaz

Bir anlýk nefesim kesilse de vakit karanlýk olmadan
Umut ahýmýn karasýndan bir perçem
Gözlerin namerdin dilinde bir kurþun
Baðýrýr vaktinde öldürdü yalnýzlýðým benliðimi

Cüssem kalafatým hoyratlýðým peri periþan
Hücrem dört duvar hücrem yalnýzlýk
Hücrem hasret yüklü tek mahkum ben
Karanlýklardan aydýnlýklara koþmaz oldu benliðim

Hüküm giymiþim bir kere
Kurtuluþum olmaz
Mezarým karanlýk dünyam karanlýk
Vuku bulmaz bu son nefesimde bir yudumluk aydýnlýk…









Sosyal Medyada Paylaşın: