……susarsa yeþeren yaprak / son-bahari düsündürür
gözlerin
yansýyan bela bana
yakýþmýyor üstüme
hep eksik olan
düþen renkler
zifiri karanlýða
içim boþ ve soðuk
ve düsünüyorum
ki-
yelkovan
akrebin sýrtýnda
öte/ye koþuþturan
hiç bir yerde
bir ben olduðum
iþte o
ikiyle ikinin dört etmediði
artýyla eksinin eþit olduðu yerde
dört duvarda yüz ayna
yüzü-de vurmuþ aynama
kazýyorum daha derine
tuz da kar etmiyor
gafletse suçsa iþlenen
adak bensem tanrýya
giderken korkmuyorum
boynum
bir selama hasret
yoruldum
görünmek istemeyen günde
üstüme gelen
yanan þehirdeki solgun ýþýklar
dünden önceki gece
27.05.2007 02 30
Fulya Çelikbilek