Bak görmüyor musun sevdiðim, Bir çocuðun düþleri akýyor gözlerimden, Hadi koþalým, Bizde kaybolalým bu aþkýn peþinden... Bulutlardan uçurtmalar, Özlemlerden umutlar yapalým. Býrakalým gülüþsün aþýklar, Gel bu gece bana sevdiðim, Biz seninle ölmek denen; O sonsuzluða yaþayalým.
Bir bak da gör sevdiðim, Ýçimden koca bir ömür geldi; Apansýz geçiyor. Koþmak istedikçe ben, Yollar kayboluyor. Uçurtmamýn ipi kopmuþ, Umutlarýmda baþka yüzler yaþýyor. Aþýklar aþka aðlýyor. Býrak beni gideyim sevdiðim, Ben seninle yaþamak istedikçe, Geride bana sadece, Sensiz ölmek kalýyor.
Kelkit / 012
Sosyal Medyada Paylaşın:
SeloCani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.