Bu koskoca dünya ne kadar darmýþ
Sýðmadý bir’yere baþ deli gönül
Her daðýn kendince karý varýmýþ
Bak kapýn çalýndý duy deli gönül
Harcadýn ömrünü ettin hediye
Her arslan dönermiþ birgün kediye
ÞÝmdi muhtacsýn bak tüten peciye
Söndüde yanmýyor vay deli gönül
Boþa uðraþýrsýn vefasýz yâr’la
Þeyda bülbül gibi hep ahý zarla
Kara bahtýn gülmez uðraþma zorla
Ömrün geldi geçti zay deli gönül
Yoktur ki alem’de tutacak dalýn ?
Senin ile gelmez servetin malýn
Üç beþmetre bezle gidecek salýn
Bütün uðraþlarýn boþ deli gönül
Ana’ndan doðalý kendin bileli
Güldün mü dünyaya geldin geleli
O vefasýz yâr’e gönül vereli
Akan gözyaþlarý çay deli gönül
DURAK’ým kendini çöllere vurdun
Feleðe kahredip sineye vurdun
Boþuna ümitle hayaller kurdun
Beklediðin olmaz bil deli gönül
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Ar edip sakladýn uðraþlarýný
Hep gizleyip durdun gözyaþlarýný
Baðrýna bastýðýn at taþlarýný
Þad olup gülmedin ah deli gönül..!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.