Gece ve Kadın
Þuh bir kahkaha attý, utandý ,þehir uykudaydý,
neyse ki kimseler duymadý
küfretti lisan-i hâl ile
uzaklardaki adamý yanýnda hissetti
bir ýþýk huzmesine dokundu
karanlýkta gölgeler oynaþtý, gülümsedi,
araladý gecenin peçesini, terledi adam
bir Yýldýz kaydý dilek tuttu
gece gizledi, rahatça aktý kadýn
yalnýzlýðýn dudaðýndan öptü, kanattý
aðlayamadý, kendine zulmetti
gece kadýnýn koynunda,
kadýn geceye namahrem
simsiyah saçlarýný taradý parmaklarýyla
döktü omuzlarýna ay kýskandý
soydu ruhunu çýrýlçýplak sundu yýldýzlara
gece huysuzlandý
canýný yaktý hoyrat sevgili,acýmadý
gecenin diþleri mor çürükler býraktý masum teninde
uykuyu rehin almýþ þeytan
ölme diyor ölme,
ölme ki dirilesin diril ki ölesin
Kalesi savunmasýz kaldý
daðý geçit verdi
tan vakti gökkuþaðýný resmini çizdi uyuþmuþ elleriyle
Simsiyah bir düþe daldý,
sýðýndý sessizliðin koynuna
gece yalnýz kadýnlarýn sarhoþ sevgilisi
gün ýþýðýyla ayýlan
ölü düþlerin varisi
Simsiyah
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.