HAYAT SEN BANA NE ETTİN?

Hayatýn belkide son evresinmdeyim
Gözüm kapalý dalýyorum uzaklardayým,
Çocukluðum geliyor aklýma hüzünlüyüm
Sahip olamadýklarým,yaþayamadýklarým...


Hayat denen þu sarmal sürükledi, kör düðümüm,
Feri kaçmýþ,;islenmiþ gemici feneri gibi sönmüþüm,
Can havliyle tutunsam ne fayda kalmadýki ömrüm,
Ben beni bitirmedim,sarýldým can suyum ol istedim.


Gençliðim geçtiðinde ýssýz,garip kýraçlarda,
Öbek olup küflendi bütün ümilerim yarýnlarda,
Beyhude çýrpýnýþlar duyulmadan kuytularda,
Bitti gençliðim çocukluðumu bile yaþamadan ne fayda.


Ey bana isteklerimi sunmayan yaþantý,
Seni göz yaþlarýma sýðdýrdým bitsin bu yýkýntý,
Mutlu olmak istedikçe yükledin hep sýkýntý,
Sabýr taþýma söz geçiremez oldum oda çatladý.


Bedenim yorgun,duygularým çaresiz,
Ruhum içinde aðlamaklý hayat acýmasýz,
Feryatlarým,isyanlarým,ketumca cevapsýz,
Ýçim parçalanýyor,yarýnlarým imkansýz.


Mevsiminde olgunlaþan tatlardýr güzel olan,
Yaþam pýnarý kýsýrlaþtý,yeþermez çorak topraktan,
Ýsterim son darbeyi indirmeden,kaçýnýlmaz sondan,
mevsim olsada sonbahar,ödünç isterim bahar olandan.


Sosyal Medyada Paylaşın: