Sere serpe uzandým Doðanýn üzerine Oradan oraya dolaþtým Sanki uçtum kanatlandým Týpký kuþlar misali
Ne güzellikler gördüm Çirkinlikler içinde Dolaþýrken yeryüzünde Garip bir fýsýltý ile Esiyor inceden inceye Týpký rüzgâr misali
Gözü yaþlýlar vardý Coþkun, sapkýn, uçarý Eðlenenler arasýnda Birbirine girmiþ Açýlmadýk sýrlar gibi
Yürüdüm yeryüzünde Dev gibi adýmlarým büyük
Yürüdüm yeryüzünde Karýncalar gibi adýmlarým küçük
Duygular yüklendim Karamsar aðlamaklý Týpký kara bulutlar gibi
Gökdelenler yükselmiþ Diplerindeki evlere gölge Hasret býrakmýþlar güneþe Ömür boyu uzun gölgeleriyle Sefahatin coþkun selinde Sefaletin gözyaþý gizeminde
Yaþamlar vardý Yaz, sonbahar Kýþ, ilkbahar Havalar güneþli Bazen þimþekler çakýyor Gökyüzünde fýrtýnalar Her güne yeni doðan umutlar Çaðlayan duygular üretiyor Kalplerdeki coþkular gibi
Umutla baktým hayata Ýnancýmla yürüdüm Geçmiþin kahramanlarýna Nazire yaparcasýna Seslendim gelecek benim Hesabýný vereceðim Yüzümün akýyla Özgürlüðe uçanlar gibi Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET ÇOBAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.