doðum yaþam ölüm hayatýn özü en sevdiðimiz bile bir gün selamsýz sabahsýz terk ediyor bizi
kaderi bilmeden yaþamak en güzeli yaþanacaklarý bilsek deli olurduk hemde zýr deli
bir posa kalýyor geriye çýkýnca o son nefes düþünsün düþünmesin BÝR GÜN ELBETTE ÖLECEK HERKES
bir kumardý ölüm acemiydim hep zayýftý elim þartlarýmýz ayný olmasa da iki rakiptik masada ve ölüm yine kaybetmedi oyun onun istediði gibi bitti bu kez de babamý aldý gitti Sosyal Medyada Paylaşın:
cengizh@n Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.