ardıç esintileri

durdu us’um
bir þiir yaz bana
sýrt üstü uzanarak avlusuna
her zaman yediyi altý geçe gelen serçenin
nasýl konduðuna bakayým duvarlarýma
acýkayým midem yapýþýrcasýna
vurayým yabana kendimi
düþeyim el kapýlarýna



bir þiir yaz bana
nutku dursun yazamadýklarýmýn
öpeyin alnýndan
avcuma alayým bostan bekçisi çocukluðumu
sileyim göz yaþlarýmý kabak çiçekleriyle
utanayým yazdýklarýmdan



bir þiir yaz
köprüsü vurulmuþ istasyonlarda bekleyeyim göçer kýzýn dönüþünü
ve kokusunu duyayým lavaþlarýn
kayayým ince yaðmurlarda mengüç kaldýrýmlarýndan
ve alman çeliði örslere inerken demirciler çarþýsýnda
uyanayým sesine apansýz
nasýl böldüðünü göreyim idalarýmýn
tam ortadan bölüþünü



bir þiir yaz bana
hamançamda çökelek
bir eylül sabahý kafamda þapka
durayým hasanoðlanýn kapýsýnda
saçlarý üç belik elif
belki erken gelir arapgir üzerinden gözlerinde üzümle
kaynatýrým imbik imbik sarhoþluðuma
sevdiðimi demesem bile



bir þiir yaz
ankaranýn en ayazýnda dolsun botlarýmdan karlar
ýsýnayým
kale olsun han olsun kommagenede dað baþý
sýðýnayým
çerden çöpten olsun kalemlerin
sarý düþse de saman kâgýdýna çizgiler
okuyayým



bir þiir yaz bana mir’im
avaz avaz sessiz sessiz
ölüm sessizliði gibi esintisiz
düþme adýný altýna
senin yazdýðýný bilirim










kasým
Sosyal Medyada Paylaşın: