özümseme

zamanýn unuttugu anlar vardýr, sessizliðe býrakýlan,
hatýrlamak istendiðinde utangaç çocuklar gibi kaçan,
tebessüme ya da gözyaþýna hapsolmuþ..
bazen göðsüne saplanmýþ býçak acýsý gibi gelen,
bazende yarabandýna sarýlý küçük bir yara,
ödenen bedellerle sarýlmýþ..
acýlarla sevinçler ayný sandýkta durmuyor,
oysa ayný gökyüzü altýnda,
ayný kalpten çalýnmýþ..
dün geçti, yarýn çok daha geç olacak,
bugünden açýlsýn kapalý gözler, hazýrým desin hayata,
ayný yollar kapalý artýk, zor ve yarým býrakýlmýþ..
bir kagýt, bir kalem yetecek, uzanmak için dokunulmaza,
saklanmak anlamsýz meçhullerde,
yalnýzlýðýn sessizliðine sarýlmýþ..
Sosyal Medyada Paylaşın: