SULTANIM
SULTANIM
Hasretinle yanarým dilim lal oldu gitti,
Doktor, hekim kar etmez çözülmüyor sultaným,
Neyime bahar benim sensizlik cana yetti,
Cennet bahçesi sensiz gezilmiyor sultaným.
Ayaðým prangalý,yüreðimse mahpustu
Karardý bütün dünyam,aydýnlýk bana küstü,
Dökülmüyor heceler kalemim bile sustu,
Sensiz aþk naðmeleri yazýlmýyor sultaným.
Sana serdiðim güller,soldu kara baðladý,
gönül bülbülüm sensiz gece gündüz aðladý,
Gariban yarasýný sanmayasýn daðladý,
Açýldý yürek yaram büzülmüyor sultaným.
Sensizliðe mahkumum dünya sanki bir kafes,
Kendime zerre kadar yoktur izzeti nefis,
Ýstemem sensizliði kesilsin artýk nefes,
Kaderim bile sensiz çizilmiyor sultaným.
Ne olursun gel artýk güneþ ufka dalmadan,
Umutlarým tükenip ecel kapým çalmadan,
Yaradaným acýyýp þu canýmý almadan,
Mezarým bile sensiz kazýlmýyor sultaným...
HAVVA KESKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.