YÜREKTEN VURDU

YÜREKTEN VURDU


Baþlamadan nazlý yarla muhabbet,
Kara kader yine araya girdi.
Suçum neydi verdi bana müebbet,
Beni mahküm edip defterim dürdü.

Anlamadým gitti aklým baþýmdan,
Býrakmadý kader geldi peþimden,
Atamadým seni yine düþümden,
Hasretiyle beni daðlara sürdü.

Bakamadým doya,doya boyuna,
Sarýlmadan daha koyun koyuna,
Getirmiþti zalim felek oyuna,
Garip kuþlar gibi kanadým kýrdý.

Tanrým revamýdýr sorarým sana,
Niyedir bu kastýn bilemem bana,
Kýyýlýrmý söyle seven canana,
O benim kalbimde ölmeyen yar dý.

Bülbül olsam güle aðýt yakardým,
Su misalý bende coþar akardým,
Yollarýna gelir diye bakardým,
Bu ayrýlýk beni yürekten vurdu.

Ozan zekim derde bende yanarým,
Bülbül oldum gül dalýna konarým,
Bir ALLAHI birde seni anarým,
Aþýklýk ademle havva da vardý...

OZAN ZEKÝ TUNÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: