Bir sonbahar akþamý sensiz ve dýþardayým, Gözlerimin yaþýndan yaðmurlar ýslanýyor, Zalim gurbet ellerde bilsen nasýl dardayým, Nerde elem var ise sinemde üsleniyor.
Karanlýðý yýrtarak bir acý rüzgar esti, Deðip geçtiði yerler bir anda buza kesti, Divane gönlüm senden ne incindi, ne küstü, Hâlâ senin derdinde adýný sesleniyor.
Gece sabaha döner daðýlmaz kara bulut, Saray olsa dar gelir olmadýðýn her konut, Aydýnlýk günler için rüyalarým tek umut, Ruhum gerçekle deðil düþünle besleniyor.
Ayaz tenim titretir kara sevdan içimi, Niçin cezalandýrdýn bilmiyorum suçumu? Seni sensiz yaþamak yâr kalbimin seçimi, Býraktým azap çeksin o böyle uslanýyor.
Mümkünü yok bu aþktan dönemem artýk geri, Göz rengine boyadým bulunduðum her yeri, Kimsesiz ve yorgunum çekildi gözün feri, Sana giden tüm yollar gittikce sisleniyor.
Ne zaman, ne de gurbet sevdamý bitirmedi, Tenime dokunan yel kokunu getirmedi, Bir tek arsýz yüreðim ümidi yitirmedi, Geleceksin sanarak hayalle süsleniyor.
Hasan Ilter Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Ilter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.