YOKLUĞUN ÖMRÜME ADAKLI
Yaþlandý yüreðim takatim kalmadý
Damarlarýmdaki yollarým sana týkalý
Beden eriyor akmýyor gözyaþý
Geçmiyor caným sensiz günler geçmiyor
Ah dedikçe can evim ateþinde yanar
Sevda kervanlarýnda çobansýz ýrgatlar
Nasýrlý yüzlerinde aþkýn izi kanar
Bitmiyor aðrýlý nöbetlerim sensiz bitmiyor
Seher yeli idim baharýn koynunda
Koparmayýn umutlarýmý hayatýn dalýnda
Bir tutam sevgi ektim kurumuþ topraða
Yeþermiyor can özüm sensiz yeþermiyor
Merak etme yaralýdýr senden sonra gönlüm
Ayrýlýða küstüm garip bir öksüzüm
Yalnýzlýðý kamçýlama ne olur iki gözüm
Görmüyor gözlerim senden sonra görmüyor ömrüm
Yokluðun helal-midir aciz bedenime
Bu nasýl kader ki aðlarýný örer yüreðime
Bir nefeslik hasretim boðazýmda kör düðüm ise
Çýkmýyor caným bedenimden ruhum çýkmýyor
Bu gece sensizim intihara meyilli sözlerim
Ne günah iþledim yalnýzlýða ittin
kör düðüm kaderim dolaþtýðým gün
Ölemiyorum esmerim sensiz ölemiyorum
REMZÝYE ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.