sýrtýma doðru uzanan ellerini farkediyor
iç yürüyüþüm
yanýtý fütursuz bakýþlarý..
zaman görünmez örtüsüne sarýndýðýnda
balkahvesi huzmesi kilitlerdi gözlerimi
ince parmaklarý akar yanaðýmdan o an
hasýrkuþu yuvasý dediðim ýlýk avuçlarý
kirli sakal birikmiþ çenemde susardý
buselere..
en sevdiðim yeri elleriydi..
bir toprak parçasý kopuyor sislerin üzerine
göze ihanet eden ayaðým bu !
yanýnda kimse yok..
saçlarýma tutunuyor korkular
’nafile ve mecaz’ýn dallarý
yumulmuþ zarif elleri okumaya çalýþýyor
inanmak istemiyor ’o’ olduðuna
acýyý içine çekiyor yürek
þaþkýnlýða savrularak
boþluðuma düþüyor
gün çiçeði çýðlýklarý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
garipçe köyü Düşman şaire övgü düş martısı tevazu ve ''çocuk'' Ressam gitti aşk'a hakir görmek ! kuşlar ağlamaz mı newroz