ey aseman güle bülbül gerek bülbüle aðlamak ömür dedðin su misali tükenir böyle giderek payýma benimde düþerki hüzünle çaðlamak ne su tükenir bende ne de yýldýz sevdasý benim varlýðým ki bir hüzün hatýrasý yüreðim kalay görmemiþ bir bakýr alýþkýndýr korkma sýrçadan deðil ama dilersen bin defa kýr damarýmda dolaþýrken hüzünden bir þerbet lýkýr lýkýr ne gecede dingin bir gölgem var ne günde sarý bir kaftaným ne de her halimle kabullenen bir vataným .. ALÝ RIFAT ARKU 23/10/2012 ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
bedrettin58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.