TACİZ SEVİŞMELER VE KURŞUN KALEM CİNAYETLERİ:

Üstünde çok düþünülmüþ, hunharca iþlenmiþ aþk cinayetlerinin
hafifletici sebepleri simsiyah gözyaþlarýdýr
ve kim vurdu ya gitmiþ sevinçleridir..

Herkesin borcu vardýr oysa yollara, yolculuklara...
gecikmiþ adýmlarla ödeyemezsiniz ... ödeyemezsiniz!..




I

Kendine ümitle bakabilmeliydi insan
sevdalara, kavgalara yeniden merhaba diyebilmeliydi...

II

Ve usul usul gülümseyerek merhaba dedim
her gün kalabalýklardan çaldýðým yalnýzlýðýma...
çalarak kendimi dizeleri yaralý þiirlerden;
merhaba dedim:
umut tellallarý ve sevgi tacirlerine!

Biliyorum, zaman yetmeyecek yaralarýmýzý sarmaya..
filozoflar, þairler ve kutsal kitaplar yetmeyecek
Ve yetmeyecek, harflerin kendini astýðý þiirler
makyajsýz yalnýzlýklarý tanýmlamaya...

Yetmeyecek en ölümcül intihar müsveddeleriniz
günahlarýnýzdan arýnmaya...

III

Ýçinizden þiirler d/üþüyor;
tutun þiirleri
yoksa-
azalýr söz
þairler ölür
þiirler yetim kalýr!
azalýr sevgi / tükenir insan.

IV

Acýklý acýklý b/akýyorum,
akþamýn kirli sabýkasýnda kendiyle çarpýþan hayatlara..
uzaklarda bir Mecusi kendi ateþine su taþýrdý
hayata býçak çekmiþ fahiþeler prezervatif giydirirlerdi,
taciz edilmiþ düþlerine ve intihara meyilli acýlarýna!

Ama þiirler de yetmeyecek,
hayatýn enkazýnda saklanmýþ yaþamlarýn öz geçmiþini anlatmaya.


V


Yarayý ver / býçaðýný unutma!
anlamýný ver anlamýný..
sen nasýl olsa yeni bir anlam bulursun kendine...


Acýklý acýklý b/akýyorum,
akþamýn kirli sabýkasýnda kendiyle çarpýþan hayatlara...
kendini sömüren, tuzak sevgiler
ihanet kývamýnda yalancý evlilikler!
deðiþ tokuþ yapýlan yalnýzlýklar
tutkusuz, coþkusuz ve sevgisiz kalabalýklarla

Ama kalabalýklar yetmeyecek yalnýzlýklara...

VI

Ýhanet Antolojilerinden, pantolon fermuarýna
indirgenmiþ aþklarýn kiralýk katiliyim
ama öldürmek yetmeyecek!

Ve sevmek yetmeyecek, ölü aþklarý diriltmeye...

Çünkü, herkes aldatýyor yarasýný-
baþka bir yarayla!..
yalnýzlýðýný, öteki bir yalnýzlýkla

Oysa hepimizin kaygýlý beklentileri
iniltili hüzünleri, emanet sevinçleri vardý
ve adý yalnýzlýk olan, ’doðum lekesi’ ayrýlýklarý..

Aðlayabilecek gözlerimiz, sýzlayacak vicdanýmýz vardý
kimine derin ah’larýmýz, kimine uzun soluklu offlarýmýz
ve hepimize yetecek kadar tedariksiz acýlarýmýz...

/ Parmaklýklarý ve tel örgüleriyiz, sahipsiz, baþý bozuk yasalarýn! /

VII

Aðlayarak uyanýyor rüyalarým;
bir gün mutlaka bitecek diyorum
bu yaðma
bu gasp
bu acýmasýz sistem!

Ve yeniden merhaba diyeceðiz elbet, içimizde yarým kalmýþ özgürlüklere
bir nehir gibi akacaðýz, yasaklandýðýmýz denizlere..
yuvarlanarak uçurum yüzünde zamanýn
silip atacaðýz sancýlý hecelerden, en günah sayýlan suçlarýmýzý!


(Birdal ERDOÐMUÞ/2008)


Sosyal Medyada Paylaşın: