Çiy düþer her sabah umutlarýma,
Yýkanýr hayaller, yaðmursuz karsýz.
Nefessiz kaldýðým korkularýma;
Islýklar çalýnýr, düþler zamansýz...
Pustadýr gece ay, yýldýzlar hýrsýz,
Niyedir bu döngü, soramazsýnýz...
Sýrýtýr inatla güne, gün arsýz,
Ýçiniz toz duman, geçer zamansýz...
Yorgun düþüyorken, can bedenlerde,
Sorular üþüþür kim, neden, nerde...
Çözülür geceler, perde ve perde;
Gülmeler pustadýr, neþ’e zamansýz...
Büyülü dünyada , her þey anlamsýz!
Hiç olur mu evler, çatýsýz damsýz?
Sorarým, siz aþktan ne anlarsýnýz?..
Belli efkar çöktü, yine zamansýz...
Güler TURAN (babidim)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.