Anlatamadýklarým var hala yüreðimin kýyýlarýnda
Yüzüne cesaret edemediklerim, þimdi sayfalarda !
Hissedip de yazamadýklarým var
Korkularýmla yüzleþen hayallerimin içinde...
Dön, bir gece sessizce yaralarýmýn merhemi teninde ! Dön...!
Dön ki, aþk/ýn gülümseyen yüzünü göster bana
Dön ki, vuslatýna hasret bu gönül sahibine ulaþsýn...
Anla yar . . . !
Ardýnda býraktýklarýn acýtýyor kuytularda
Gözyaþlarým nehir olup akýyor yüreðimin sensizliklerinde...
D e ð m e . . .!
Dokunma sakýn, baktýðýnda beni hatýrlamadýklarýna...!
Ben hala avuçlarýmý açýp
Titreye titreye seni diliyorum kendi kabuðumda...
G i t m e . . . !
Tarif-i imkansýz acýlarla yoðurma beni..
Gidiþinle 4 mevsim kýþ yaþatma hayallerime !
Seni sevmeyi yazýyorum susmayan satýrlara
Tenini tenimde hissediþlerimi,
Kokunla savrulan bedenimi anlatýyorum martýlara...
Çok geç olmadan öfkeyle esen fýrtýnalarda savruluyorum
Tarif edemediðim gidiþinle kan-revan içinde uyanýyorum...
Hala etkisinde kaldýðým r ü y a/msýn artýk...
Belki ö l ü m/dür yokluðunun çaresi
Belki de u n u t m a k . . .
Unutmayý beceremem, bilirsin...
Geriye kalan ölümse, / K o r k u y o r u m . . .
Fakat ölmekten deðil,
Seni bir daha rüyalarýmda görememekten
K o r k u y o r u m . . .
Korkularýmý yazýyorum, kalemim bir hayli huzursuz...
Her harfin gözyaþlarýný görür gibiyim
Yazdýkça s u s u y or , / sustukça k a n ý y o r . . .
Ýntihara sürükleyen kelimelerim artýk sitemli
Bir / þ i i r / daha sensizlikten heba oluyor . . .
/"NazLý ’nýn KýRýK KaLeMinDen..."/