Dalgalandığım Yaz Ortası
Çýðlýklar gelir, mavi elmas, denizden
Yeþil yosunlardan saçlarý kýzlarýn.
Tenleri en üstteki kayýsý yapraklarý.
Gündüzleri coþkuludur kalpleri,
Geceleri sevgiye yenik ruhlarý...
Bir ateþ, aydýnlatan karanlýðý,
Bir ateþ, sanki dokunsan yakmayacak
Sakince yanan bir ateþ deniz kýyýsýnda.
Tuzlu su giriyordu oðlanýn ayaklarýna.
Ne büyük tezattý ruhundaki alev ve
Gece uykusundaki deniz, çarþafý üstünde
Hesaplaþmalar öfkeliydi kendi içinde.
Oysaki masundu kum taneleri
Anlamsýzdý denizi uyandýrmak için atýlan taþlar.
O uyuyor, korkmadan kötülüklerinden gecenin
Endiþelendirmiyor çözümünü bulmak bu bilmecenin.
O uyuyor, bir ruh kadar uzakta senden,
Her haykýrýþ yaydan kirpiklerini titretiyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.