HAYATLA DOPDOLU GÖZLERİN VARDI
Hayatla dopdolu gözlerin vardý,
Rüzgara karýþtý,iz býrakmadan.
Sana olan sevgim,günahkarmýydý,
Ansýzýn kayboldun,iz býrakmadan.
Hayatý tanýyýp,görmek istedim,
Yarýnlarý yaktým,külfet etmedim.
Feleðe kahredip,heyhat demedim,
Beni yalnýz koydun,þans býrakmadan.
Harabet söndürdü,seven gönlümü,
Aþkna müptela olan ömrümü.
Kader böyle demiþ,benim cürmüm mü,
Alýpta götürdün,arz býrakmadan.
Gitmeden öncede,öksüz gariptim,
Seni sevmek gibi,þansa sahiptim.
Baþka suçum yoktu,aþkan taliptim,
Boynu bükük koydun,þans býrakmadan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL GÜNDOĞDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.