NEFSİM HESAP VERECEK
Dýþarda kar yaðýyor iliklerim üþüyor
Sobasý yanmayanlar hep aklýma düþüyor
Hava öyle soðuk ki içimi titretiyor
Islýk çalan rüzgarlar ruhumu ürpertiyor
Televizyonda gördüm gencin biri donmuþtu
Sanýyorum cesedi saatlerce durmuþtu
Oturun hiç kalkmayýn sýcacýk odanýzda
Bilmiyorum kaç çeþit yiyecek sofranýzda
Bunlarýn hesabýný bilmem düþündünüz mü
Gece vakti sokakta kalýp üþüdünüz mü
Bir köþede donanlar aklýnýza geldi mi
Soðukça esen rüzgar sýrtýnýzý deldi mi
Bulmuþtu kendisine gizli kuytu bir köþe
Bir yakýný olmadý hasretti bir kardeþe
Bir el veren olmadý dünyadan göçüp gitti
Öylesine yaþadý kýsacýk ömrü bitti
Bu dünya bize kalmaz ibret almalý insan
Garibin, kimsesizin varýp halini sorsan
Ne yapsam da sonunda ölüm vakti gelecek
Fani ömrüm biterek nefsim hesap verecek
15.12.2002
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.