kayýp yüzler aynasýnda kendimi görmeden sormayacaðým sana kim olduðunu dilsizliðim üç harfli bir söz söylemeden kalbini konuþturma henüz vakit erken
günü övmeyelim daha akþam olmadan ne tekneler battý bir anda kopan fýrtýnalardan topraðý, göðü, denizi ruhunla kuþanmadan kalbini baðýþlama ilk nefesten
dilimde bir kýrlangýç çýðlýðý duyduðundan olsa her uzaklýðý bir göçe benzetmen aslýnda içimin uçsuz yarýðý bambaþka bir gülün soluþundan, bir hançer kesiðinden de baþka kim olduðumu karanlýðýma fýsýlda sisli yollarýn derininden kendime varayým çýkýp gözlerinden
kayýp yüzler aynasýný ellerinle kýrmadan tutmayacaðým kopup giden yanlarýmdan zaman o üç harfli sözümü silecek ve yerine yine üç harfli bir söz koyacak benim söylemediðim " aþk " tý, onun söylediði " son " olacak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.