ÇAKIR DİKENLERİ VE BEN
gecikmiþ merhabaya küsen çiçek
senin anavatanýn neresidir
benim gözlerimin görmediði topraklarda
yabancýsýn bana her halinden belli
umursuz bir rüzgar taþýmýþ olmalý tohumunu yüreðime
yoksa nerden tanýycaksýn kýraç topraðýmý
kýzaran yüzümde daimi çakýr dikenleri
ve kendini kaybetmiþ bir küsen çiçeði
unutmuþtum baþka renkleride varmýþ düþlerin
hatýrlatmak için mi böyle cývýl cývýlsýn
bu kýraç topraklarda iki kiþi yaþar aslen
çakýr dikenleri ve ben
oysa o kadar renklisin ki sen
burada kalmayacaðýn besbelli
koparýr uzanan sýradan bir el bile seni
yerine dikerek simsiyah bir matemi
sonra yokluðunun sertliði batar
yumuþatýp kök saldýðýn sol yanýma
direnip kalsanda boðar seni kýraç topraklar
su gibi aþka aç topraklar
senin yerin deðil bu topraklar elbet biliyorsun
iþte bu yüzden durmadan su/suyorsun
ALÝ RIFAT ARKU
20/10/2012
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.