belki utanır
beynimin içinde siren sesleri
kaçak gecenin pusunda zebun
naralar atan aþký vururken zaman
arsýzlar pazarýna taklýyorum gözüm
meteliðe çarþaf sermiþ gençlik
dans ettikçe kendinden geçiyor
gözü çýksýn gecenin
görmez olsun sabahý
avucumda kapanmamýþ dua
þimdi aðýz dolusu sövsem
gücenir yaradan
cilalý elleriyle tutup yakamdan
merhaba diyor tanýmadýðým kadýn
bir baksa aynadan kendine
belki utanýr!
ama yok…
dibini bulduðu kadehin etkisiyle
hangi yana baktýðý belirsiz
kadýn, kadýnlýðýný
erkek, beyliðini unutmuþ
kim kime manik atarsa hesabý
misket misali yuvarlanýyor yalanlar
çivisi çýkmýþ alemin be anam
ruhlarda ebola virüsü
mantýk firarda, düþünce tutsak
ve fikir bitkisel hayatta
sövgüler sýðýndan geçeyim dedim ama
tutmadý kendini dilim
ey moda aþklara piç duðuranlar
ölümün hangi rengini tatsanýz
yaþadýðýnýz kadar can acýtmaz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.