Bir günün ardýndan akþam, yorgun argýn gelir Bunu gören yýldýzlar, inatla parlar gökte Sema hafifi bulutlu, yavaþça aralanýr Ve mehtap oluþur yalayarak ormanlarý Akan suyun þarýltýsý, dans ederken tabiatla.
Bu arada bunu kýskanan güneþ Sabahý çeker, Sabahý çektikçe yeryüzü döner durur, Aldýrmadan karanlýða.
Bunun cevabý vardýr elbet Hatta cezasý var müebbet Uzay denilen sonsuz boþlukta Neler neler yok, ne ararsan var Güneþ ay yýldýz ve bir de üzerinde yaþadýðýmýz dünya.
Resim gibi çizerken kafamda her þeyi Aniden içim ürperdi Aklýma sevdiðim yani ilk aþkým gelmiþti Yer gök aþk kokuyordu, Ancak, Bir þeyler eksikti; “Keþke yanýmda olsaydýn aþkým..!" Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.