Seni yazmak istedim yeþil yapraklara
Mevsim son baharý bulunca kurusun’da
Onun gibi solayým diye
Hýrsýmý gökyüzüne asmak istedim
Yenildikçe kendime
Onu boþluða salýp
Sana dokunmadan ölsün diye..
Bu gece Nefretimi gözyaþlarýma akýttým
Karlara ismini yazmaya kalktým
Güneþ açarda erirsin
Kaybolursun diye
Kýyamadým
Sen ayrý sabahlarda filizlenen Aþk’ým
Seviyorum diye haykýrmak istedim daðlara
Düðümlendi boðazým
Çýkmadý sesim
Sanki soluðum kesildi
Haykýramadým
Çünkü
Yankýlardan duyulursa sesim
Laf ederler sana diye
Hep sustum
Susmaktan yoruldukça
Gizli gizli sarýldým
Sarýldým yokluðuna
Varmýþsýn gibi
Seni sevdim
Sesi çýkmayan sey/yah gibi
Gezdim
Seni sordum bulutlara
Seni sordum yýldýzlara
Oysa herþey hayal
Kimse bilmese’de
Sen benim için
Bir hayal’din
Hayalini sevdim
Çýkarsýzca
yazar yalnýz adam kalemi kýrýk mehmet aküzüm