Haydi sor bana nasýl yitirdim yýllarý. Nasýl soldurdum açmadan dað menekþelerini. Aylar, yýllarý, yýllar yýllar kovaladý hep yarýnlarýn hasretiyle. Bir umut dedim, Sýmsýký tutundum hayatýn soluk nefesine. Soludukca soludum küf kokulu yarýnlarý hep ilkbaharýn gül kokularýný koklamak ümidiyle. Þimdi titrek mum ýþýðý gibi yarýnlar. Bir rüzgar esse sönecek. yok olacaðým, rüya gibi. Bir romanýn son yapraðýnda ki son parantez gibi Bir varmýþ bir yokmuþ olacaðým. Hani benim onca beklediðim uðruna bir ömür tükettiðim mavi dünyam. Yitik düþlerin yitik hayalleri yalanmýydý bana verdiðiniz umutlar.. Sosyal Medyada Paylaşın:
eceacar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.