ha
KARA BÖCEK
Bir kara böcek gördüm, dün.
Pembe güneþ gözlüðü ile bakýyordu, bana.
Iþýkla dans ediyordu, simli saten elbisesi.
Suçlu rujlar taþýyordu, havalý çantasýnda.
Sahte bir gülüþ dolaþýyordu, yüzünde.
Ýðne darbeleri vardý, mutsuz sözlerinde.
Ýçinde kýskanç kurtlar besliyordu.
Yüreðine park ediyordu kýrmýzý arabasýný.
Uþaklara taþýtýyordu dev aynasýný.
En yakýnýnda dolaþýyordu ihanet, sinsice.
Uzaktakilere saldýrýyordu, vahþice.
Gizlice aðlýyordu, rimel çamurunda.
Asil renkler arýyordu, basit hamurunda.
Onurlu yýldýzlara yetmiyordu, boyu.
Ýnsan olma yolunda yürümek zorlaþtýkça
Böceklere benzemeye baþladýk sanki.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.