Beþ paralýk aþklar yaþandý bu þehirde
Geçmiþin ellerine uzanan gönül eðlendirmeler
Adýný ararken sokak arasý kaçamak þehvetlerde
Kendini kaybeden pencere yalnýzlýðýnda kadýnlar
Aþk denen iksiri maymun iþtahlý dünya yutuyor
Ve öz deðerinden anlamsýzlýk akýtýyor
Beni hiç sorma oturmuþ ölümünün baþýnda
Karanlýk yýldýzlardan umutsuz aþklar topluyor
Kaç paralýk aþklar yaþandý bu þehirde
Ýnsan denen bilinmezden de ucuz
Bir dakikanýn ebediliðinde kaybolmaktan ne anlarsýn
Sana demedim mi git gel hayat bir bakýþ
Sonra zamansýz kýskançlýklarda aðýr aðýr yanarsýn
Gökyüzünden ýsrarla kopan soðuk bulut hüznü
Beni hiç sorma nefretten aþklar yoðurmuþ
Baþýný yalnýzlýklarýn arasýndan hayata tutturmuþ
Kaç paralýk aþklar yaþandý bu þehirde
Dünyayý madde denen soðuk nefeslerde boðmuþ
Yaþamak ölmek arasýnda sadece bir paçavra ömür
Ya da aþký hakiki varlýktan kalbine çekmiþ
Susmak kadar aðýr bir manayý sabýrla yudumlamýþ
Ruhsuz bedenlerde menfaatten tahta kurulmuþ
Beni hiç sorma içten dýþa çirkinlikte pek mahir
Kalbinden aþk denen vefasýzlýða karþý sus emri almýþ
Susuyorsam korksun benden bu þehir…