ELİN BU KADAR MI DARDAYDI...

Sanki vebalýymýþým gibi,
Öyle apar topar,
Neden kaçýp gittiniz benden yýllar...
Hiç,
Ardýnýza bakmadan,
Biraz olsun umut býrakmadan,
Nasýlda sývýþýverdiniz yanýmdan...
Oysa,
Henüz tavlanmýþtý topraðým..
Sevecektim gönlümce,
Baharlara erecektim...
Çoþkuyla,
Çiçeklerim açacaktý,
Meyveler verecektim,
Derecektim onlarý özenle...
Ansýzýn,
Yazýmý güzümü çaldýnýz benden
Karakýþlarýn koynuna saldýnýz,
Dalýmý kolumu kýrdýnýz...
Daha,
Köklerimi salacaktým,
Filizler verecektim boy boy,
Geriden seyrine dalacaktým gururla...
Doyasýya,
Güneþe bakacaktým,
Islanacaktým yaðmurlarda,
Umudun koynunda uyuyakalacaktým...
Bazen,
Rüyalarýmda yakalayacaktým mutluluðu,
Gözlerim ileri bakacaktý belkide,
Bu kadar yorulmayacaktým hayatýn yollarýnda...
Hatta,
Sazýmý çalacaktým büyük bir þevkle,
Aþkýmýn þiirlerini dokurdum ilmek ilmek,
Kimbilir ne güzel olurdu sevip sevilebilmek...
Bir bahar günü,
Kýrlarda boylu boyunca uzanmak,
Tüm çocuklar gibi oyunlar oynamak,
Ana babanýn dizinde az daha uzun konaklamak...
Neyse,
Her þey kýsmetmiþ,
Kimin heybesinde ne var kimseler bilmezmiþ,
Sanmayýn ki küskünüm, sadece yorgunum
Hani...
Elleri gördümde yüreðim burkuldu biraz,
Kime ne ettimde,neye tamah sardým da
Mahrum kaldým ben onca nimetten...

Elin bu kadar mý dardaydý Rabbim hakikaten...



ÇÝMDÝK 17.10.2012



Sosyal Medyada Paylaşın: