Ýstanbul’un gecelerinden birinde yalnýzým. Gökyüzünü izliyorum belki çýkarsýn ansýzýn. Belki gözlerimden düþersin, topraða yar olursun Belki hiç gitmezsin, periþan gönlüme dildar olursun.
Sen öðlenimin sýcaðýsýn, akþamýmýn ayazý. Ayýn can veren ýþýðýsýn, yýldýzlarýn beyazý. Sen gülüþünde mutluluðu bulduðumsun, umduðum Sen, en güzel rüyasýn gözlerimi yumduðum.
Ufacýk ellerini kalbime koy ve dinle beni Olmayacaksan gözlerimden akan yaþlar dinmemeli Bir yaným mutlu senle, diðer yaným korkak Bir yaným yaþýyor seninle, diðer yarým toprak
Gülüþün, bakýþlarýn þuan kalbimin üstünde Gelip birkez olsun dokun da en dibine düþsün be Ýki üç adým attýðýmýz sokaklarda huzur Baþka sokaklarý seversen kalmaz tadým tuzum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Darga Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.