bir iç çekimi yaþýyorum zýlgýt yemiþ bir çocuðun hüznü içimde... yabancý bir acý bu bir serçenin düþüvermesi gibi yere bir güvercinin kýrýlmasý gibi kanadýnýn durmaksýzýn acýyor içim pervasýz bir yara bu...
korkuyorum kendi kabuðuna mahkum sesimi duymuyor kimseler neredesin kimsesizim senden sonra
bu kaçýncý mýsra býrakýyor beni bir baþýma... usul usul sýzýyor içime solan rengi yapraklarýn, ve güz tükeniyor amansýz bir mevsim bu
vakit dolmak üzere bu son þiir...
hadi ...
ÞAHBEYÝT FATÝH ÞAHÝN IÞIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.