Yavaş Yavaş
Aheste bir gecede sessizce geziyorum
Aklýmda siluetin yürürken yavaþ yavaþ
Birer birer gördüðüm taþlarý eziyorum
Münferit aþkýn beni bürürken yavaþ yavaþ
Seyrime eþlik eden sadece ayak sesim
Yine bugün dorukta yalnýzlýða hevesim
Tan yerine çýkacak anlaþýlan adresim
Adimlarým mührünü vururken yavaþ yavaþ
Hicranýn alacasý yerleþmiþti sokaða
Ellerim ceplerimde yürüyorum þafaða
Susturup mefkuremi çektim artýk kýzaða
Mehtabýn göz yaþlarý kururken yavaþ yavaþ
Dile gelip konuþsun þu mahzun kaldýrýmlar
Kaç defa afakýma çakmýþtý yýldýrýmlar
Birbirine karýþtý çeyrekler hem yarýmlar
Kendimi bir bütünde görürken yavaþ yavaþ
Zaman zaman cüretle ruhumu soyuyorum
Dökülen parçalarý yerine koyuyorum
Sonsuzluðun sesini öteden duyuyorum
Çýrýlçýplak düþlerim çürürken yavaþ yavaþ
Yetiþir oynaþtýðým gecenin siyahýyla
Varsa bile yýllardýr abadým günahýyla
Ondan çýkýp buluþtum selefi sabahiyla
Üzerimde gölgesi dururken yavaþ yavaþ
ÝSA KOCAGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.