Ahah göz kapaklarým aðrýyor,, karardý her yaným,, üþüyorum yalnýzlýðýmda,, bedenimde suskun .. Iþýklarý açýn ne olur,, uyumak istemiyorum,, ya bir daha göremezsem,, ya bir daha nefes alamazsam... Gidip geliyorum sanki hayattan,, tökezleniyorum ansýzýn,, geride býrakacaklarýmý düþünüyorum,, ya onlardan birgün gidersem diye.. Oturuyorum karanlýðýn eþiðine,, tek bir tebessüm dudaklarýmda,, umuda yolculuk var yüreðimde,, ýþýklar açýlacak gülen gerçekle... Yorgun oluyorum arada,, ama olsun ben yine mutluyum,, gözlerim ýþýl ýþýl,, kalbim heyecanlý,, hele ellerim,, hiç yalnýz deðil,, sevdiklerim tutuyor,, ve bende,, tutunuyorum onlara,, herþeye boþvererek ....
25/09/2012 00:00/salý
YAZAN: ÞEBNEM ÖRS
NOT: BU ÞÝÝRÝ BÝR TANIDIÐIMA YAZMIÞ BULUNUYORUM.. KENDÝSÝ MEME KANSERÝ OLDU VE ÞUAN ÝYÝ ATLATMIÞ DURUMDA.. SADECE O YAÞANMIÞIKLARI YANSITMAK ÝSTEDÝM.... TEÞEKKÜRLER... Sosyal Medyada Paylaşın:
şair şebnem örs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.