Kendinden geçti ýrmak
yataðýnda usulca akar iken efsun.
fonda gün batýmý
dilinde ürkek dudaklarýnda kekremsi bir þarký.
kadýn
göz süzüþünde bir sürü nakarat,
bir daha - bir daha efkara dem.
ve
þimþek
deli dolu hoyrat dokunmalar
dudaklarýnda anason kokusuyla
aðzýna çektiðin nefes
mis gibi benefþe.
yüreðini aydýnlýða kapat istersen
yüz yýl düþün.
an
koynunda beslediðin mapushane.
senin sýcaklýðýn.
dokun güneþe.
içerine çek an ý
daðýl
daðýt tekrar - tekrar.......
uçlarýnda gezindiðin
göçeri bir zaman
aldýðýn haz ölümsüzlük.
dünya dediðin zirvelerinde kendi yaldýzlarýn unutma.
tut yüreðini sýmsýký, azat et günahlarý.
daha dün doðdun
bu gün
gitme.
10 / 14 / 2012
Zeki Arlan....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.