Öğrettin Bana Güneşe Çıkmayı
kötü geçen bir günün acýsýyla geleceðe áhlanmak insancýldýr
yarasý onarýlmayacak sandýðýmýz kalpler
köhne diye terkettiðimiz yerlerin gül bahçelerine dönmesine benzer
salýncakta bir çocuk seni selamlar
unutmuyorum
bir göz odamýn karanlýðýnda dünyayý yaktýðým dünleri
bir bulutun güneþin yolunu kestiði vakitti
güzelliðini göremedim endamýnýn bir öðlen vakti gölgede
türküler söylemedik birlikte su sesiyle
çayýrlara uzanmadýk ki; defter aramda bir papatyam olsun
þimdi dað evine giden bir patikada yaðmur sesi var
bulutlarýn güneþin yolunu kestiði bir vakit yine
ve ben yarýnlarý kutsuyorum içten içe
kalbi kýrýlmamýþ bir çocuðun gülüþüyle
selamlayýp öpüyorum dudaklarýmý ýslatan damlalarý
bizi aðladýklarýmýza güldüren zaman sandýðýmýz kadar kaba deðil
asýk suratlý görünen ama çok þakacý bir ihtiyar gibi günleri
bizimle saat baþý saklambaç ve körebe oynamayý seviyor
ömrümüzün en zor oyununu öðretmek için
küsmeye gerek yok
ilk defa aðaçtan düþtüðünüz günü hatýrlayýn
ve þimdi ormanlarý neden sevdiðinizi sorgulayýn
tatmadýðýnýz acýlarý geçirin aklýnýzdan
bu bir oyun deðil, mutluluk böyle baþlar
selamlayýp öpüyorum yaþamadýklarýmý
teþekkür ederim sana zaman
öðrettin bana acýlara dua okumayý
öðrettin bana kara bulutlarý kovup güneþe çýkmayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.