Ağlayan Çığlık! ...

Aðlayan Çýðlýk! ...

Aðlamayýn çýðlýklarým,
Týkanmayýn boðazýma düðüm düðüm!
Kýyýsý olmayan denizlere yanaþmayan rotalarým,
Boðulmayýn esaretinde çýlgýn denizlerin
Ne yana dönsek fýrtýnamý olacak,
batýk mý gezeceðiz deryalarda?
Duyulmayan yerlere mi düþecek sesimiz
Ve özgürlüðümüz bir kuþun kanadýnda takýlýmý kalacak?
Bir avcýnýn iþtahýnda mý düðümleneceðiz boðazlara?
Kurtlar sofrasýna düþecek ulumalarla mý ürküceðiz
Yaþam hep esaret rüzgarlarýmý estirecek?
Ve bir gün düþlere yenik düþtüðümüzü anlayýnca
Senaryosu hep ayný olan gösterilere alkýþ mý tutacaðýz yine?
Ve yine…


Ama yüreðimiz kuytusunda gizlenmiþ sevgilere tomurcuklar ekecek
Ve bir gün yeþerecek özgürce
Ve inatla
Ve kaygýsýzca...

Bir yürek kaybolurken, sessizce yaþanmýþ karanlýklarda
Süzülürken doðan güneþ, bir aydýnlýk doðacak gözlere.
Kim bilir belki de yakýndýr son diriliþ,
Belki de yaþanmak üzeredir,
Belki de yanýktýr dillerde
Dirilmek üzere öldürdüðümüz yürekler...


Dündar Sansur
www.dundarsansur.com
Sosyal Medyada Paylaşın: