Törpülenmiþ kalan ömrüme
Umut tohumlarý serptim sebepsiz
Mevsimden midir nedir kurumuþ
Hani yaz bitti alelacele gitti
Güz de öylesine selamsýz geçti
Bir bakayým dedim içim ne alemde
Özenle ektiðim fidanlarým solmuþ
Anlamazdým çiçekten topraktan
Bahçývan iþi mi bu bilmem de
Suyunu mu çok verdim çürüttüm
Susuz býrakýp öyle mi kuruttum
Dalýnda seveceðim yoktu gülüm
Belki filizlenir dedim kalbime
Dün bir damla gözyaþý akýttým
Bekledim gece boyunca ümitle
Ne topraðýmý çatlattýn
Ne de sabah güneþime baktýn
Ýþte sevgili seni kalbimin bahçesine
Böyle zamansýz bir mevsimde
Bahçývan edasýyla tohum attým
Kök salarsýn sýmsýký içime
Bahar dallarýnýn renkleri açsýn
Pembe goncalarý der istedim
Sevgi can suyum
Topraðý AÞK olsaydý tenime
Sarmaþýklar gibi kendime sarýldým
Çorak bozkýrýn zehirli çimenlerinde
Kurumuþ yapraklarý tek tek topladým
Yüreðimi yeni yeni mevsimlere
Þimdilik nadasa býraktým
BÝRGÜL AL 14-10-2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.