Beni Denizlere Gömün

Beni rüzgarlara gömün
Bilirler onlar, sýkýntýya gelemem.
Toprak sert olur,
Onun göðsü olmadan rahat edemem..

Ölümlünün vasiyetidir
Kimseyi sevmesin,
Sýzlatmasýn içimi, yavan ellerde.

Beni gökyüzüne gömün,
Bilirler onlar sýkýntýya gelemem.
Martýlar tutar ellerimden,
Uçururlar beni sevdiðimin yanýna.

Arada yaðmurla yaðar,
Doluyla dolarým içine,
Kar olduðumda avuçlarýna alýr beni
Sevip okþar yumuþacýk elleriyle..

Beni ateþlere gömün,
Bilirler onlar sýkýntýya gelemem
Ýz kalmasýn yüreðimden,
Yazýk olur, daha fazla parçalanmasýn.
Birden yok olayým,
Kimsenin ruhu duymasýn..

Beni Denizlere gömün.
Bilirler onlar sýkýntýya gelemem.
Ýnandýklarým kaldý orada,
Özlediðinde Denize baksýn,
Baksýn da;
Bir zamanlar yakamozlar altýnda,
Anlattýðým masallarý hatýrlasýn.

Beni Denizlere gömün,
Beni Ateþlere gömün,
Beni Rüzgarlara gömün
Beni Gökyüzüne gömün.
Gömün de;
Kimsesiz öldüðüm gelsin,
Her defasýnda aklýna..

Eray Numan..
Sosyal Medyada Paylaşın: