Yelken açmýþken, sonsuz karanlýklara Ne zaman güneþ doðar, bilemiyorum Giderken mavi denizlere, mor daðlara Bildiðim bir þarký var, onu söylüyorum Yelken açmýþým, sonsuz karanlýklara
Yokluðun, sýrtýma saplandýðý anda Damla damla akar, topraða gözyaþým Dünya, O’nunla nurlanýr bu zamanda Güneþ doðsa bile bitmez hiç telaþým, Yokluðun, sýrtýma saplandýðý anda.
Tut ellerimden, çýkar aydýnlýklara... Yumdum gözümü, Seni düþünüyorum Týrmanýrken sarp - yokuþ kayalýklara Tatlý rüyalarda, seni görüyorum Tut ellerimden, çýkar aydýnlýklara...
...andelip...
Sosyal Medyada Paylaşın:
andelip Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.