Bir damla gözyaþý ile doðarsýn, Bazen gülücükler dolar hayatýna, ve.. Bazende tebessüme bile muhtaç kalýrsýn Çoðu zaman ; mutlu olmaya çalýþýrsýn, Hiç ummadýðýn anda , Hayal kýrýklýðýna uðrarsýn, Ölümüne seviyorum dersin..
Ama...
Kendi sevgini kendine yettiremezsin...AZ gelir.. Baþka sevgi istersin, Bazen bulur , bazende kaybedersin, Ya bulduðum benim deðildi dersin... Yada.. Aradýðým bulduðum deðildi . Bazen yok olup gidersin hayatýn akýþýnda, Sevgi , aþk , gurur, Güven, Öfke , kin ve nefret gibi.. Bu tip teoriler çýkar karþýna, Tam anlamaya baþlamýþken , Unutuverirsin herþeyi Yok sayarsýn hayatý, Öldüm dersin ..Ve.. Doðduðun gibi, Yine bir damla gözyaþý ile Uðurlanýrsýn...
BARAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
metin BARAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.