yek
yeþilinle baþlar özgürlüðüm(üz).
sen güneþle gündüz boyu kucaklaþýnca
baþaða durur buðday kokan esmer topraklar
ve sen gözlerini dört açýnca
daha da açar baðrýný güvercin kanatlý yapraklar.
do
yeþilinle gülümser mezopotamyalý çocuklar.
mardin konuþtukça tatlý dilin
huzura konar ülkemin barýþa susamýþ yürekleri
ve sen kapýlarýný açýk býrakýnca herkese
yarýnlara sevgiyi toplar emekçinin kürekleri.
se
ve yeþilinle mutlu kalýr þiirler.
ihanet etmeyi bilmez
çünkü aralarý düzeltir tatsýn
yarý yolda býrakmayý düþünmez
çünkü yaþama kadim düþen hayatsýn.