Tutam dolusu gülle çiçekler, karanfilleri aldýmda yanýma;
O an hemencecik koþar adýmla gelip, dayandým kapýna...
Yalnýz bir buse kondurmak, tek hayalimdi oysa yanaðýna;
Hiç söz geçiremez olmuþtum iþte, þu bendeki sol yanýma...
Gündüz kýzýp küsüp dursamda, bilip bilmeden biran sana;
Gece rüyalarýmý süslerdin, tek toz bile kondurmadým asla...
O benim caným sevdamýn önüne, bin sed gerdinde birara;
Sanki yemin etmiþtin ölesiye kadar, bana yar olmayasýya...
Bir tuhaf yazgý acý kader, þayet yazýlmýþ olmasaydý alnýma;
Düðün dernekler kuracaktým sana, þanýmýza yakýþýrcasýna...
inanmasý çok zor belki, bu benim sevdam, ölümüne yasýna;
Yüzük gerdanlýk küpelerle, sarý liralarý takacaktým urbasýna...
Sona gelindiydi kavuþmaya ramak kalmýþtý, þunun þurasýna;
Vicdansýzýn birisi þayet girmeseydi, o uçuk iki gönül arasýna...
Mademki satacaktýn, üç arþýn çul çaputa, birde beþ paraya;
Söyle hadi peki niye girdin, benim gibi garibanýn günahýna...
Bu kadarda insafsýz olma ey yar, hadi var insafa gel arasýra;
Bir çizgi daha çektin artýk, benide kattýn harcananlar sýrasýna...
Bu mecnun aklýn yitirmiþ divane olmuþ, bir kor inmiþ yarasýna;
Uzak ellerdeki gurbet kuþu yanmýþ, hasret düþmüþ sevdasýna...
Baktýmki senden hiç hayýr gelmeyeceðini, anlayýnca bana;
O an yeniden yattým hemen, derince bir sevda uykusuna...
Buda gelir geçer gülüüüm, güz ile kýþýn elbet bahardýr sonu;
Dik duracak dayanacaðým, hiç yitirmeden en son umudumu...
Yýlmadan...Yýkýlmadan direnecek, mutlak baþaracaðým bunu;
Gör bak ben ise illede birgün, aralayacaðým sevda uykusunu...
Her an burnumda tüter durur gülüüüüm, o sendeki yar kokusu;
Bendeki acýlarý dindir, öfkelerimi sindir, var git SEVDA UYKUSU...!!!