Uçup gittiler elimden Halbu ki ne çok sevmiþtim. Elimde doðdular sayýlýrdý Henüz Öyle bebektiler ki Öyle güzeldiler ki bakmaya doyamadýðým.
Sevmek....
Nasýl bir duyguydu bu Allah tarafýndan bize verilen bir hediye mi? Yoksa cezamýydý çekmemiz gereken.
Yanýmýzdayken bile susarak sevmek Onu görünce parlayan müþfik gözler Dudaklarda beliren ufacýk küçücük bir tebessüm bazen.
Koþulsuz sevilirmiydi ki bir varlýk Sýrf benim diye Sýrf bana muhtaç diye mi bu özgüven içte oluþan Kelebeksi çýrpýnýþlar bu yüzden mi yürekte.
Sonra Kaybedince içimizde beliren bu boþluk neden Mutsuzluk bir dev gibi kapanýr üstümüze Gülmek dudakta bir iþkence sadece Gözler hep bir arayýþta uzaklara bakarak.
Sevmemek lazým kimseyi Benim dememek lazým Seversek de azýcýk ucundan Canýmýzý yakmýyacak kadar El oluyor gidince..
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.