TUTSAKLIĞIN HİKAYESİ

bir arayýþ içindeyim bilinmez bir arayýþ,
yalnýzlýklarý ve piþmanlýklarý barýndýran koca bir arayýþ,
kendimi yokluyorum öfkeyle,yoklukla,umutsuzca
Direniþteyim ey gönül...
seni sana býrakmanýn acýsýný taþýyorum çaresizce,
uçurmak istediðim aþklarým yok artýk,
kelepçeli bir el ve demir kapý eþlik ediyor,
tutsaklýðýn baharýnda seni düþünüyorum.
acaba diyorum vakit var mýdýr?
sevdiðime yüz sürebilir miyim soluksuzca?
mor menekþelerle örülü bahçemde sigaramý tütrebilir miyim?
kýzarmýþ ekmeðin doyumsuz tadýna varabilir miyim?
yoruldum deli gönül...
yüreðimi daðlayan dostlardan usandým artýk!
birikmiþ özlemlerim var sadece çok uzaklardan,
ona kavuþacaðým günü beklerim.
bu karanlýk hücremin karanlýk kuyusunda...
iþte o zaman yeniden uçuracaðým özgürlüðün güvercinlerini...
Sosyal Medyada Paylaşın: